08.02.2012

Hallo mensjes in Nederland.

Hoe gaat het met jullie, de elfstedenkoorts al te pakken?? Hier schijnt de zon en loopt het al op tot zo'n 18 graden op het warmst van de middag.

De afgelopen maand hebben we allebei erg hard gewerkt. Beiden werken we 7 dagen per week, waarvan Mo ook nog eens twee nachten werkt om z'n baan te behouden naast z'n koets in Petra. Vandaar dat een update uitbleef. Daarnaast zijn we de resterende avonden die we samen zijn vaak weg. Er worden hier zoveel kinderen verwekt dat ik al 3 x op kraamvisite ben geweest sinds de laatste update. Ook een wekelijks familiebezoek (wat erg weinig gevonden wordt) neemt een avond in. De rest van de avonden zijn we vaak op bezoek bij een ander familielid of zijn we bij een van onze bevriende westers/jordaanse koppels te vinden. Maar momenteel werk ik samen met de broer van Mo en heb ik tijd om een verhaaltje te schrijven.

De afgelopen week hebben Mo en ik dan eindelijk een avondje samen kunnen doorbrengen. We hadden allebei een dag vrij genomen. Over van alles gesproken maar hier een aantal dingen die mij opvallen tijdens m'n leventje hier.


Wat je niet hoort in de Nederlandse Media.

De Moslims in Jordanie zijn van de Sunni stroming. Deze zijn absoluut niet gediend van de uitspattingen van de Shia stroming die momenteel in de regering van Syrie en Egypte zitten of deze sterk beinvloeden. Deze Shia stroming die voornamelijk aandacht krijgt door de wereldmedia, is van de zelfkastijding, het opdringen van het geloof aan de rest van de wereld en het straffen van ongeloof. Dit zijn de moslims die extra regels toevoegen aan de regels van de Koran. Aldus de Sunni moslims in Jordanie. De Sunni's hier hebben er zelfs zo'n hekel aan, dat ze hier hier geen kans krijgen om dezelfde uitspraken te doen zoals Sharia4Belgium of de Sharia extremisten (Shia stroming) in het Verenigd Koninkrijk.


Vanwege de bombardementen in Syrie komen erg veel vluchtelingen naar Jordanie. In de eerste instantie waren de grenzen gesloten. Er zijn hier namelijk al meer Palestijnen dan echte Jordaniers en de komst van de Syriers zou betekenen dat er een meerderheid niet-Jordaanse bevolking in het land zou verblijven. Maar vanwege de gruwelijkheden die momenteel in Syrie plaatsvinden, heeft de Koning van Jordanie toch besloten vluchtelingen op te vangen. En dat zijn er veel. Momenteel is er een grote toestroom in de grote steden en zelfs in Ma'an (een half uurtje van Wadi Musa/Petra) zijn vorige week al 100 families aangekomen. De Moskee verzameld geld voor deze families om ze onderdak, eten en andere zorg te bieden.



Voordelen van grote families.

De familie van Mo bestaat uit 12 volwassen personen, exclusief de hordes kinderen die ze produceren. Om te voorkomen dat ze veel geld aan rente betalen bij bijvoorbeeld het afsluiten van een lening voor een verbouwing of hypotheek hebben ze het volgende bedacht: Elke maand betalen ze aan een vast persoon 50 Jordaanse Dinar. In totaal stroomt er dus zo'n 600 per maand binnen. Wanneer iemand in de familie geld nodig heeft voor bijvoorbeeld het bouwen van een huis, gebruiken ze het geld uit de pot. Dit wordt dan verrekend met het totaalbedrag dat iemand heeft uitstaan in de 'familiepot'.

De Islam is leidend in de cultuur hier. Momenteel weet ik nog niet heel erg veel van de Koran. Wel meer dan voordat ik deze kant op kwam. Er zijn talloze regeltjes waar de samenleving op gebouwd is en waar je rekening mee moet houden. Maar over het algemeen valt het best allemaal mee. Lachen gieren brullen doe ik zowel met mijn vrouwelijke als mannelijke collega's er is niemand die daar raar van op kijkt of Mo daar op aanspreekt. Wat volgens de Koran niet mag wordt 'Haram' genoemd. Zo is het 'haram' om naast de taxichauffeur te gaan zitten en moet je achter in de auto plaatsnemen. Maar daar trek ik me niets van aan. M'n taxichauffeur die me elke dag naar m'n werk brengt is een toffe peer. Ook vreemde mannen een hand geven is niet toegestaan maar daarin hebben we de gulden midden weg wel gevonden. Zodra het iets met werk te doen heeft schud ik een hand, anders niet. En das helemaal niet moeilijk aangezien mannen hier niet eens verwachten dat je een hand geeft.

Met name de kledingvoorschriften hier zijn heel anders dan in Nederland. Het is hier eigenlijk ook niet toegestaan om in kleding te lopen die de vrouwelijke figuren te veel laat zien. Ondanks dat men aan de toestroom van toeristen en daarmee aan de westerse kledingstijl gewend is, wordt ik steeds minder als een toerist gezien en ziet men me het liefst in traditionele kleding. Maar daarin heb ik maar besloten een voortrekkersrol in te nemen, evenals het ongehuwd samenwonen. En das best lastig hier. Iedereen die hier iets met de familie van Mo te doen heeft of zelfs mijn collega's op het werk bemoeien zich met ons en dringen aan om te gaan trouwen.

Daarnaast is het hier erg belangrijk om jezelf voort te planten. Dan ga je naar het paradijs. Iedereen vindt het dan ook maar raar dat ik nu nog geen kinderen wil en dat ik eerst meer dingen voor mezelf wil gaan doen in plaats van te moederen.



De arabische sferen ervaar je hier trouwens wel op en top. Elke dag produceert de Moskee de gebeden uit de Koran via de luidsprekers op een hoog volume. Je ontkomt er niet aan. Mijn minst favoriete dag is de, hier heilige, vrijdag. Dan wordt ik heel leuk rond 5 uur s' ochtends wakker gemaakt door het ochtendgebed. Ik kom dan ook standaard te laat op mijn werk omdat ik daarna weer in slaap val en mijn wekker niets is vergeleken met de gebeden. De stemming zit er dan al goed in op deze vrijdag, begint de Moskee tegenover mijn werk ook nog eens te brullen. En niet eventjes haha, das zeker een uur lang commanderen wat iedereen hier moet gaan doen om naar het paradijs te gaan.



Ook heb ik de afgelopen maand nieuwe bovenburen gekregen. In het kleine kamertje boven op ons dak, woont nu een hoogzwanger bedoeinenmeisje met haar man. Stiekem getrouwd en vervolgens ruzie met bijna iedereen van de familie, behalve onze huurbaas. Slechts 21 jaar, 6 maanden zwanger en geen flauw idee wat haar wachten staat. Ze mag dan wel het kamertje bij ons boven hebben, het is het plan om voordat ze gaat bevallen een ander huis te vinden. (Daarbij wordt t belangrijker gevonden een bankstel aan te schaffen dan babykleertjes.) Echter zie ik het eerder gebeuren dat t kind bij ons op het dak geboren wordt. En ik vind het verschrikkelijk. Een van mijn andere buurmeisjes is trouwens ook 21 en heeft al 3 kinderen. De wereld van deze meiden is zo klein, dat ze ook totaal geen ambities hebben dan schoonmaken en zwangeren.



Tot zover deze updat, tot de volgende keer ;)