13.01.2012

Hallo mensen!


Momenteel is het laagseizoen in Jordanie, alles is gedaan en ben nu aan het wachten totdat gasten in- of uit checken. Dat geeft mij weer tijd om jullie op de hoogte te stellen.

De baan bevalt goed, maar werk ik nu 7 dagen per week in plaats van 6. De vrije dag in het weekend bleek een dag vakantie te zijn. Omdat pa, ma, Rick, Pam en Merel volgende maand komen, werk ik nu dus 7 dagen om mijn vakantie/weekend op te sparen en in 1 keer op te nemen. En tot nu toe gaat dat best goed. De dagen vliegen voorbij en vooral straks in de zomer is het fijn dat ik op het heetst van de dag niet hoef te werken.

Mijn Australische collega is inmiddels vertrokken om over 3/4 weken een kindje te krijgen.

Morgen ga ik samen met Mo naar Ma'an om spullen te kopen (dat is het plan, maar dat veranderd elke minuut). Ik heb onder andere nieuwe schoenen nodig. Nooit had ik gedacht aan het feit dat Nederlanders zo enorm lang zijn en arabieren juist klein. Ik ben hier zelfs een van de langste mensen met m'n 1.65! Al op m'n eerste dag kreeg ik het verzoek van mijn baas om geen hoge hakken te dragen. Hij gaf als reden dat ik anders een kop groter zou zijn dan mijn collega's maar volgensmij vond ie het ook niet zo leuk dat ik groter ben hem en dus 'boven' hem zou staan. En omdat ik nu toch ook wel in een macho cultuur verblijf, heb ik maar besloten dat ik nieuwe schoenen moet gaan halen (balerina's in plaats van pumps). In Wadi Musa alle schoenen winkels langs geweest, maar niets leuks gevonden. Mijn vrouwelijke collega's raadden me aan om naar Ma'an te gaan voor de modernste modellen. (En wat betreft de mode tussen Nederland en Jordanie: die is dus niet hetzelfde... hopelijk vind ik iets wat ik leuk vind haha)

Gisteren heb ik kennisgemaakt met de familie die drie verdiepingen onder ons woont. Dezelfde waarvan wij ons appartement huren. Toch wel weer een beetje verbaasd over de culturele verschillen... Kindjes krijgen hier geen speelgoed maar snoep. Ze lopen de hele dag met lollies, popcorn, chocolade en andere zoete dingen in hun mond en dat vanaf ongeveer hun geboorte. Zo ook mijn buurmeisjes. Samen met de mierzoete en soms zelfs stroperige thee, sinasappelsap met een schep suiker, etc. werkt de hele samenleving hier verschrikkelijk veel suiker naar binnen. Geen wonder dat het aantal diabetici en mensen met hart en vaatziekten hier zo hoog is. Daarbij vind men het ook niet bepaald noodzakelijk om naar de tandarts te gaan. Mijn buurmeisjes hebben dus op hun jonge leeftijd (het melkgebit is bijna gewisseld) lekker veel zwarte tanden.

Maar de mensen hier zijn wel verschrikkelijk gastvrij. Ik werd meteen uitgenodigd voor de thee en eenmaal in het huis van de buren werd me ook het avondeten aangeboden. Het heet (geloof ik) Mafoef: Bladeren van de druivenstruik in de tuin worden in de zomer geplukt en ingevroren. In de winter wordt het het dan weer ontdooid en maakt men met deze bladeren rolletjes, gevuld met rijst en specerijen. Ook gepekelde augurken vullen ze met rijst dat koken/stomen ze dan in een grote pan. Ze hebben ook variaties met koolbladeren. Best lekker... Wellicht kan ik het zelf ook een keer maken!

Nog een cultureel verschil: Mensen zijn hier nooit alleen. Er is altijd visite, je gaat altijd op visite. Als het aan de 'schoonfamilie' lag, kon ik daar elke middag met de zusjes gaan koken, lunchen, etc. (Het lunchen gebeurt hier trouwens zo rond 4 uur 's middags, avond eten zo rond 8 uur) Maar daar heb ik niet zoveel zin aan, dus worden de bezoekjes beperkt tot maximaal 3x per week. Het is namelijk verschrikkelijk vermoeiend om met die mensen te communiceren. Ze zijn heel lief maar spreken geen woord Engels. Ik spreek bijna geen Arabisch, dus dat kost me echt heel veel moeite.

Samen met Michelle getrouwd met Mahmoed, een verre neef van Mo, ga ik over een paar weken om tafel zitten (Ze vertrekt vandaag naar Nederland voor vakantie). We willen een bedrijfje opzetten waarbij we het principe van de 'tupperware' party willen introduceren in Wadi Musa. Waarom? Omdat hier normaliter alle vrouwen in het huis van de familie van de man intrekken. Alle vrouwen zitten dus al op een kluitje en stieken hebben ze veel geld dat ze innen via al hun kinderen... Het locale sociale systeem en pensioenvoorzieningen zijn op deze manier geregeld. Daarbij kennen ze dit verkoopsysteem nog niet.. dus wie weet een gat in de markt! Als jullie nog leuke ideetjes hebben hoor ik het graag.. De vrouwen hier houden van frutseltjes en velle kleurtjes ;)

Nou tot zover, tot de volgende keer haha!

Groetjes van ons en as salamu (En niet Salami Sabine haha)